Burmanization လို႕ေျပာရင္ ေငါက္ကနဲ ေခါင္းေထာင္လာတဲ႕သူမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဟုတ္ကဲ႕။ ဗမာေတြလည္း ခံရတာပါဘဲ။ ဒါေပမဲ႕ ဗမာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ခံရတာေတာ႕ မဟုတ္ဘူးေပါ႕။
ဗမာ မဟုတ္တာနဲ႕ကို ခံရမယ္ ဆိုတဲ႕ စနစ္၊
-တိုင္းရင္းသားေဒသေရာက္မွ တိုင္းရင္းသူေတြကို အုပ္လိုက္သင္းလိုက္ ေခတ္အဆက္ဆက္ မုဒိန္းက်င့္ခြင္႔ရေနတာ၊
- တိုင္းရင္းသား စာေပ ေတာင္ သင္ခြင့္မရေတာ႕တာ။
- တိုင္းရင္းသား ယဥ္ေက်းမႈေတြေတာင္ က်င့္သံုးခြင့္မရတာ။
- ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈ ႏွိပ္ကြပ္ခံရတာ၊ အေဆာက္အဦေတြ ေဆာက္လုပ္ခြင့္ ပိတ္ပင္ထားတာ၊ ခြင့္ျပဳမိန္႕ ဆိုင္းငံထားတာ၊ ခ်ိတ္ပိတ္ထားတာ၊ မီးရွိဳ႕ခြင့္၊ ဖ်က္ဆီးခြင္႕၊ ခိုးခြင့္၊ လုယက္ခြင့္ ျပဳထားတာ။
- ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးအရ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈခြဲျခားျပီး ပညာမတတ္တဲ႕လူမ်ိဳးေတြ၊ မက်န္းမာတဲ႕ လူမ်ိဳးေတြျဖစ္ေအာင္ စနစ္တက် စီစဥ္ထားတာ၊
- ၀န္ထမ္းျဖစ္ခြင့္၊ ရာထူးၾကီးခြင့္၊ white colour workers ျဖစ္ခြင့္ေတြမွာ ခြဲျခားထားတာ...
- ဒုတိယတန္းစား ႏိုင္ငံသားေတြျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ႕ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႕ ျမင္သြားေအာင္ ပညာေရးစနစ္ကို ဖန္တီးခဲ႕တာ၊ တည္တံံ႕ေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ႕တာ ။ ဒါေတြ အားလံုးဟာ burmanization ရဲ႕ သိသာထင္ရွားတဲ႕ အစိတ္အပိုင္း အစအနေလးေတြဘဲ ရွိေသးတယ္။ မျမင္ရတဲ႕ ဖံုးကြယ္မႈေတြက တေထာၾကီး။
ဟုတ္ကဲ႕။ ဗမာေတြလည္း ခံရတာပါဘဲ။ ဒါေပမဲ႕ ဗမာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ခံရတာေတာ႕ မဟုတ္ဘူးေပါ႕။
တိုင္းရင္းသားေတြသာ ဗမာမဟုတ္တဲ႕အတြက္ ခံၾကရတာေပါ႕။
အမည္မသိ ေခတ္စာဆို ပေရာ္ဖက္ဆာ ေဒါက္တာေပၚလြင္ Paw Lwinရဲ႕ post ထဲက ဖာသည္မနဲ႕ သူေတာင္းစားကို ”လူ” လို႕ တန္းတူ လက္ခံျပီး လြတ္လပ္စြာ ေတြးေခၚခြင့္၊ ေရးသားခြင့္၊ လူ႕အခြင့္အေရး ခံစားပိုင္ခြင့္ ေပးမယ္ဆိုရင္.
က်ဳ ဳပ္တို႕ တိုင္းရင္းသားေတြကိုလည္း က်ဳပ္တို႕ ေ၀ါမွာ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေခၚေရးသားခြင့္ေလးေတာ႕ ေပးၾကပါ။ ဗမာ မဟုတ္တာနဲ႕ေတာ႕ ၀င္တြယ္ၾကမယ္လို႕ တစက္မွ စိတ္မကူးၾကပါနဲ႕။
(Khon Ja)
No comments:
Post a Comment