လူမ်ဳိးတုိင္းမွာ အမွီအခုိကင္းတဲ့ ဘ၀ လုိအပ္တယ္။

ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ဆင္းရဲတယ္ ဆုိတာ ဟုတ္တယ္... ဒါေပမယ့္ အဲလုိ ဆင္းရဲေအာင္ ကခ်င္ျပည္သူေတြ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။

ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး လုပ္ေပးခ်င္တယ္ ဆုိၿပီး တက္လာတဲ့ စီးပြါးေရး လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြ... ဖါးကန္႕က ေက်ာက္လဲ ကုန္ၿပီ ဖါးကန္႕လမ္းေတာင္ ေကာင္း ေအာင္ မလုပ္ျဖစ္ေသးဘူး.. ပူတာအုိမွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ျပန္လုပ္ခ်င္ၿပီတဲ့....

ပူတာအုိ က ဆင္းရဲသားေတြကုိမွ ေရြးခ်စ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကလဲ စဥ္းစားစရာ ေပါ့ကြာ... ရန္ကုန္လုိ ၿမိဳ႕ႀကီးနားက က်ဴးေက်ာ္ရပ္ကြက္ေနကေလးေတြ.. လကၹက္ရည္ဆုိင္ေတြမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ကေလးေတြေကာ ေက်ာင္းမတက္ခ်င္ဘူးတဲ့လား... 

ကခ်င္လူငယ္မ်ား ဆုေတာင္းသံ

(“က်ဳပ္တုိ႔လုိအပ္ေနတာ ဆန္လဲ မဟုတ္.. ဆားလဲ မဟုတ္.. ေနစရာ အိမ္လဲ မဟုတ္ဘူး... က်ဳပ္တုိ႔ကုိ ဘာမွ ေပး စရာ မလုိဘူး... ဗမာ စစ္တပ္ျပန္ရုတ္သိမ္းသြားဖုိ႔ ကမာၻကုိ ေျပာေပးပါ... ဗမာ စစ္တပ္ ပဲ ရွိေနသမွ် ဘယ္ေတာ့မွ မၿငိမ္းခ်မ္းဘူး.. သူတုိ႔ မဖ်က္ဆီး ေပးရင္ က်ဳပ္တုိ႔ ဘာသာ ဘာမဆုိ ရွိလာေအာင္ ျပန္လုပ္ယူလုိ႔ ရတယ္...” လုိ႔ ဆုိသတဲ့။)

ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕မွ ကခ်င္လူငယ္မ်ား ၀တ္ျပဳအစည္းအေ၀း

ႏွလုံးသားမွာ ဆာငတ္ေနတဲ့ လြတ္လပ္ျခင္း အတြက္ ၀ုိင္း၀န္းဆုေတာင္းၾကတယ္ လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

အဲဒီ ဆုေတာင္းအစည္းအေ၀း ကေတာ့ ႏွစ္ျခင္းလူငယ္မ်ားေန႔ အတြက္ အထူးေန႔ ဆုေတာင္းအစည္းအေ၀း အစီအစဥ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ခံစားေနရတဲ့ ေ၀ဒနာ ေတြ ေအာက္မွာ သူတုိ႔ မတိုင္ပင္ပဲ ဆုေတာင္းျဖစ္တာက “လြတ္ေျမာက္ေရး” အတြက္ ပါ။

ဒီေန႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ဟာ တုိးတက္သင့္လွ်က္ မတုိးတက္တဲ့ေျမ၊ မဆင္းရဲသင့္ပဲလွ်က္ ဆင္းရဲေနရတဲ့နယ္ ပါ။