ဗမာ နဲ႔ တုိင္းရင္းသား စစ္ပဲြမ်ားကုိ ဘီအုိင္ေအ အစပ်ဳိးခဲ့တာပါ။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္တဲ့ ရဲေဘာ္သုံးခ်ိပ္ အဖဲြ႕မ်ားဟာ ဟုိင္နန္ကၽြန္းမွာ ဂ်ပန္ စစ္သင္တန္းမွဴးမ်ား ေလ့က်င့္ေပးၿပီး ၁၉၄၁ ဒီဇင္ဘာလမွာ ထုိင္းႏုိင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တြင္ ဘီအုိင္ေအ ေခၚ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ (Burma Independence Army) စတင္ဖဲြ႕စည္းခဲ့သည္။

၁၉၄၂ ဇန္န၀ါရီလမွာ ဂ်ပန္က ျမန္မာႏုိင္ငံထဲကုိ ထုိးစစ္ဆင္ရာမွာ ဘီအုိင္ေအ အဖဲြ႕မ်ား ပါ၀င္တုိက္ခုိက္ခဲ့သည္။

ပထမဆုံး တုိက္ခုိက္ခံရေသာ ေဒသမွာ ထုိင္းႏုိင္ငံ နယ္စပ္ တစ္ေလ်ာက္မွ ကရင္ ႏွင့္ မြန္ ေက်းရြာ မ်ား ျဖစ္သည္။ အထူသျဖင့္ ခရစ္ယာန္ သာသနာျပဳေက်ာင္းမ်ား အမ်ားအျပား တည္ရွိရာ ကရင္လူ႕အဖဲြ႕အစည္းတခုလုံးသည္ အဂၤလိပ္ လက္ပါးေစမ်ား အျဖင့္ သမုတ္ခံရၿပီး၊ တရြာလုံး အျပတ္ရွင္းျခင္းခံခဲ့ရသည္။ အဆုိးဆုံးျဖစ္ရပ္မွာ ဖါပြန္ခရုိင္ ႏွင့္ ဧရာ၀တီ တုိင္းတြင္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေသာ ကရင္သုတ္သင္ေရး အ႒ိကရုဏ္းျဖစ္သည္။ အဲဒီ အ႒ိကရုဏ္းမွာ အဓိက ဇာတ္ေကာင္မ်ားကေတာ့ ဘီအုိင္ေအ တပ္ဖဲြ႕၀င္မ်ား ျဖစ္သည္။ (Martin Smith, "BURMA Insurgency and the Politics of Ethnicity," Page-62, Paragraph 3)


ကခ်င္ျပည္နယ္သုိ႔ တက္လာေသာ ဂ်ပန္တပ္မ်ား ႏွင့္ အတူ ဗမာ တပ္မ်ားလဲ ထုိနည္း၄င္း ပင္ျပဳမူခဲ့သည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ကခ်င္လူမ်ဳိးမ်ားက အစကတည္းက ဂ်ပန္ကုိ လက္မခံခဲ့ေပ။ ဂ်ပန္မ်ား စတင္၀င္ေရာက္လာသည့္ ၁၉၄၂ မွ စ၍ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ေနခဲ့ ရာမွ အေမရိကန္ စီအုိင္ေအမ်ား အကူအညီ ရယူခဲ့ၿပီး၊ ေနာက္ပုိင္း ပုိအားရွိလာခဲ့သည္။

၁၉၄၃ မွစ၍ ဂ်ပန္ကုိ မဟာမိတ္မ်ား စတင္ ထုိးစစ္ဆင္လာခဲ့ရာ ကခ်င္ျပည္နယ္သည္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ၏ ပဏာမ စစ္မ်က္ႏွာ ျဖစ္ခဲ့သည္။

ကခ်င္လူမ်ဳိးမ်ား ေထာင္ကဏန္းျဖင့္သာ ဖဲြ႕စည္းခဲ့ေသာ အေမရိကန္ ရိန္းဂ်ား ႏွင့္ ကခ်င္ ေလ၀ီး တပ္မ်ား၏ ေအာင္ျမင္မႈကုိ ထုိစဥ္က အေမရိကန္ သမၼတ အုိင္ဆင္ေဟာင္၀ါ ၏ တရား၀င္ ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းကုိေတာင္ ရခဲ့သည္။ အင္အားမမွ် တဲ့ ဂ်ပန္စစ္တပ္ကုိ ေျပာက္က်ားစစ္နဲ႔ ထုိးစစ္ဆင္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ (http://en.wikipedia.org/wiki/OSS_Detachment_101)

ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရး ခရီး တစ္ေလွ်ာက္ ၁၉၄၃ မွ ၁၉၄၅ မတ္လထိ ကခ်င္လူမ်ဳိးမ်ား ႏွင့္ တျခား တုိင္းရင္းသား ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုမ်ား ရင္ဆုိင္ခဲ့ရေသာ စစ္ပဲြမ်ားတြင္ ဂ်ပန္လူမ်ဳိးမ်ား သီးသန္႔မဟုတ္ခဲ့ပါ။ ဂ်ပန္စစ္တပ္တြင္ ရွမ္း ႏွင့္ ဗမာ အမ်ားအျပား ပါ၀င္ခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ဂ်ပန္ေခတ္ ေဒါက္တာ ဘေမာ္ အစိုးရ နဲ႔ တုိက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဒါက္တာ ဘေမာ္ အစုိးရ တြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ပါ။ ကခ်င္လူမ်ဳိးမ်ား ဂ်ပန္ စစ္ ေအာင္ပဲြခံမေနာပဲြ ကုိ စိန္လုံတြင္ ၁၉၄၅ မတ္လ ၂၄-၂၆ မွာလုပ္ခဲ့သည္။ ရန္ကုန္အစုိးရက မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႔ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရး (ဖဆပလ) ဆုိၿပီး ထလုပ္သည္။ အခု ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ မ်ားတြင္ ျမန္မာ့ သမိုင္းမွာ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးစတာ ၁၉၄၅ မတ္လ ၂၇ ျဖစ္သည္။

ဂ်ပန္လူမ်ဳိးမ်ားက ဗုဒၶဘာသာ လူမ်ဳိးမ်ားအုပ္စု ႏွင့္ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္ တုိင္းရင္းသား အုပ္စုကုိလဲ သီးသန္႔ခဲြထုတ္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ ဥပမာ- ထုိစဥ္က ကခ်င္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ဆမားဒူ၀ါ မိသားစုကုိ ဂ်ပန္မ်ား အသုံးခ်ခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အဂၤလိပ္မ်ား ႏွင့္ ရန္သူျဖစ္ခဲ့ေသာ ဆမားဒူ၀ါသည္ ေနာင္အခါ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ အာေဘာ္တူခဲ့သည္။

ထုိစဥ္အခါက ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ အဂၤလိပ္အစုိးရ ရုံးသည္ အိႏၵိယ ႏုိင္ငံ ဆင္းမ္လားတြင္ ရုံးထုိင္ခဲ့ေသာ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ၿပီးေတာ့ အထက္ျမန္မာျပည္သည္ အေမရိကန္ စစ္တပ္၏ ဦးေဆာင္မႈ ျဖစ္ၿပီး ေအာက္ျမန္မာျပည္မွာ အဂၤလိပ္စစ္တပ္ဦးေဆာင္မႈ ေအာက္တြင္ရွိေနေသာ အခ်ိန္လဲ ျဖစ္သည္။ ထုိအေျခအေနတြင္ ဆင္းမ္လား အစုိးရသည္ မဟာမိတ္ဖက္မွ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ေတာင္ေပၚေဒသ တုိင္းရင္းသားမ်ား ႏွင့္ ဂ်ပန္ဖက္မွ တုိက္ခဲ့ေသာ ေျမျပန္႔ေဒသ လူမ်ဳိးမ်ား အၾကား ဆက္ၿပီးျပႆနာ တက္မဲ့ အေရး ႀကိဳတင္ ျမင္လာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္၊ ဆင္းမ္လား စကၠဴ ျဖဴ စီမံကိန္းကုိ ေရးဆဲြခဲ့ေလသည္။ ထုိစီမံကိန္းသည္၊ ေတာင္ေပၚေဒသ တုိင္းရင္းသားမ်ား ႏွင္ ေျမျပန္႕ေဒသ တုိင္းရင္းသားမ်ား ကုိယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသမ်ား အျဖင့္ တစ္ဦးအေပၚ တစ္ဦး လြမ္းမုိးခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈ ကင္းကင္း နဲ႔ ဆက္လက္ရပ္တည္ရန္ ျဖစ္သည္။

သုိ႔ေသာ္....
ဖဆပလ အထဲတြင္ေတာ့ ဒီလုိ မဟုတ္ခဲ့ပါ။ သူတုိ႔အထဲမွာ အတြင္းႀကိတ္ စီစဥ္ေနခဲ့သည္။ ဒါကေတာ့ ရန္ကုန္ အစုိးရ အေနျဖင့္ အရာရာ အားလုံး ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈ စနစ္ ျဖစ္ထြန္းေရး ျဖစ္သည္။

တကယ္ေတာ့ ပင္လုံ စာခ်ဳပ္သည္၊ ေတာင္ေပၚေဒသေန တုိင္းရင္းသားမ်ား ႏွင့္ ေျမျပန္႔ေန ဗမာ၊ မြန္၊ ရခုိင္ မ်ားၾကား မဟာမိတ္ဖဲြ႕ၿပီး အတူယွဥ္တဲြေနထုိင္ေရးမူ ေရးဆဲြျခင္းသာ ျဖစ္သည္၊ ဖက္ဒရယ္ မူေရးဆဲြရန္ ပဏာမ ဘုံသေဘာတူညီခ်က္ ျဖစ္သည္။ ထုိအခ်ိန္က ကခ်င္တြင္ လက္နက္၊ လူအင္အား အျပည္အစုံ ႏွင့္ တုိက္ရည္ ခုိက္ရည္ ၀ၿပီးေသာ ကခ်င္ လက္နက္ကုိင္ တပ္ရင္း (၅) ရင္း (စစ္အင္အား တစ္ေသာင္း၀န္းက်င္) ရွိေနေသာ အခ်ိန္လဲ ျဖစ္သည္။ သီးသန္႔ ေနခ်င္ရင္ ေနလုိ႔ရသည္။

သုိ႔ေသာ္လဲ..... တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အဖဲြ႕ မ်က္ႏွာစုံညီ ေရးဆဲြခဲ့ေသာ ၁၉၄၇ အေျခခံ ဥပေဒ ပထမ မူၾကမ္းကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လုပ္ႀကံခံရၿပီးေနာက္ ဖဆပလအထဲတြင္ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားသေဘာဆႏၵမပါပဲ ျပန္ျပင္ ေရးဆဲြခဲ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၁၉၄၇ အေျခခံ ဥပေဒ မွ စ၍ တုိင္းရင္းသားမ်ား မေက်နပ္မႈ စတင္လာသည္။

သူတုိ႔ အဓိက ျပဳျပင္လုိက္ေသာ အခ်က္မ်ားမွာ ဗဟုိအစုိးရမွ ျပည္နယ္မ်ားအေပၚ တုိက္ရုိက္ခ်ဳပ္ကုိင္ႏုိင္ရန္ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ျပည္နယ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ရာထူးမ်ားကုိ ခန္႔အပ္ပုိင္ခြင့္ ျဖစ္သည္။

ထုိသုိ႔ ဖဆပလ၏ မူမမွန္လုပ္ရပ္အေပၚ တျခားတုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား က သိပ္မသိခဲ့ေသာ္လဲ ထုိစဥ္က ပညာတတ္ အမ်ားဆုံးရွိခဲ့ေသာ ကရင္ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားက စၿပီး သတိထားမိလာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကရင္အမ်ဳိးသား အစည္းအရုံး (KNU) ရုံးကုိ ဖဆပလ အတင္းအဓမၼ ၀င္စီးၿပီး ဖ်တ္ေပးလုိက္ရာမွ ေကအန္ယူ ေတာခုိသြားရသည္။

ဖဆပလ တြင္လဲ ႏွစ္ျခမ္းကဲြျခင္း ႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ မ်ား ေတာခုိျခင္းမ်ား ဆက္တုိက္ ေပၚေပါက္ခဲ့သည့္တုိင္ ကခ်င္လူမ်ဳိးမ်ားသည္၊ ဦးေန၀င္း အာဏာမသိမ္းမီအခ်ိန္အထိ ျပည္ေထာင္စု အေပၚ သစၥာရွိရွိ ကာကြယ္ခဲ့သည္။

သုိ႔ေသာ္လဲ....

ဗမာ အမ်ဳိးသားစိတ္ဓါတ္ ျပင္းထန္သူမ်ား၏ ဗုဒၶဘာသာကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ဘာသာ အျဖင့္ သြပ္သြင္းျခင္း ႏွင့္ ဦးေန၀င္း ၏ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈ စနစ္ က်င့္သုံးျခင္းမူ မ်ားသည္၊ ကခ်င္ေတာ္လွန္ေရး ေပၚေပါက္လာရန္၊ ခုိင္လုံေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။

ဒီေန႔ထိ ျဖစ္ေပၚေနခဲ့ေသာ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရး ႏွင့္ ျပည္တြင္းစစ္ ေနာက္ေၾကာင္း အတုိခ်ဳပ္ရမယ္ ဆုိရင္... ဘီအုိင္ေအ၏ ခရစ္ယာန္ အသုိင္းအ၀ုိင္းအေပၚ ပစ္မွတ္ထားျခင္းေၾကာင့္ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးကုိ အစပ်ဳိးေပးခဲ့သည္။ အဲဒီ ဘီအုိင္ေအ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသည္ပင္ ကြန္ျမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ႏွင့္ အစုိးရ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ျဖစ္လာသည္။ ကရင္ေတာ္လွန္ေရး ႏွင့္ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္ ျပင္းထန္လာရာက ဦးေန၀င္း အာဏာသိမ္းသည္။ ဦးေန၀င္း အာဏာသိမ္းရာမွ တျခားေတာ္လွန္ေရး အဖဲြ႕မ်ား ပုိမုိ အားေကာင္းလာသည္။

အခုေတာ့.. အားလုံးသိေနတဲ့ အေျခအေန အတုိင္းျဖစ္ေနပါၿပီ။