ဥပမာ... အခု ျဖစ္ေနတဲ့ မီဒီယာ ပုံႏွိပ္ဥပေဒ ကိစၥမွာ ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာန နဲ႔ လြတ္ေတာ္အမတ္ ေတြ ဆင္ေျခေပးတာကေတာ့ လူမ်ဳိးျခား၊ ဘာသာျခား မုန္းတီးမႈေတြ မျဖစ္ပြါးေအာင္ မေရးသင့္၊ မထုတ္သင့္တဲ့ စာအုပ္မ်ဳိးမထြက္ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ရမယ္ ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဒီလို အေၾကာင္းျပခ်က္ တခုထဲ နဲ႔ မီဒီယာ တခုလုံးကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ဖုိ႔ ျဖစ္လာတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီလုိ ေျပာရင္၊ ေရးရင္၊ ေရးတဲ့လူ၊ ေျပာတဲ့လူကုိ တရားဥပေဒ အရ အေရးယူဖုိ႔ ဥပေဒ ရွိၿပီးသားပါ။ အေရး မယူလုိ႔ ျဖစ္လာရတဲ့ ျပႆနာ ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ၿပီး လြတ္လပ္ေရး ရကတည္းက ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ (အထူးသျဖင့္ ရန္ကုန္ လုိ ၿမိဳ႕ႀကီးက ျမန္မာေတြ) က မူဆလင္ (ကုလားမ်ဳိးႏြယ္၀င္ေတြ) နဲ႔ ရန္ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီ အေၾကာင္းျပခ်က္ နဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ ကုိ ဥပေဒအရ ခြင့္ထူးခံ အျဖင့္ သိမ္းသြင္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားလာရာက တျခား မူဆလင္ မဟုတ္တဲ့ တုိင္းရင္းသား ခရစ္ယာန္ေတြနဲ႔ပါ ျပႆနာ တက္လာရတယ္။ ၿမိဳ႕ေပၚေန မူဆလင္ (ကုလား) မ်ားကေတာ့ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူတုိ႔ရဲ႕ ကုိယ္ပုိင္ စီးပြါးေရး၊ လူမႈေရး အရ ျမန္မာလူထုထက္ အစစ အရာရာ သာလုိ႔၊ လြမ္းမုိးခ်ဳပ္ခ်ယ္သြားမလား ဆုိၿပီး စုိးရိမ္စရာရွိေပမယ့္၊ တုိင္းရင္းသားခရစ္ယာန္ ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာ လူထု ကုိ ဘယ္လုိ မွ ယွဥ္ႏုိင္စရာ အေၾကာင္းမရွိသလုိ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ လြမ္းမုိးဖုိ႔လဲ မတတ္ႏုိင္ပါ။ နကုိယ္ကတည္းက ႏုိင္ငံေရးအရေတာင္ အခြင့္အေရး ဆုံးရႈံးေနရတဲ့ အထဲ ကုိးကြယ္တဲ့ ဘာသာတရား အရ ေနရင္း ထုိင္ရင္း ဒုတိယ ႏုိင္ငံသားပုံစံ ျဖစ္သြားေတာ့ ဘယ္လုိမွ လက္ခံ ႏုိင္စရာ မရွိေတာ့ပါ။ အဲဒါရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ အေနနဲ႔ မၿပီးဆုံး ႏုိင္တဲ့ ေတာ္လွန္ေရး ေတြ အစားထုိးလာရပါတယ္။
ဟုတ္ ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က ကခ်င္ေတြ ေတာ္လွန္တာ ဘာသာေရး အတြက္လား၊ ႏုိင္ငံေရး အတြက္လား ဆုိၿပီး ေမးၾကတယ္။ ဘာသာေရးဟာ ႏုိင္ငံေရးထဲ မ၀င္လာရင္ ကခ်င္ေတြေတာ္လွန္တာ ႏုိင္ငံေရး သန္႔သန္႔ ျဖစ္မွာပါ။ ဘာသာေရး အရ ကခ်င္လူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ႏုိင္ငံသား ျဖစ္တည္မႈ ဆုံးရႈံးတယ္ ဆုိရင္ အဲတာလဲ ေတာ္လွန္ရမွာ ပါပဲ။ ေတာ္လွန္တယ္ ဆုိတာ အႏုိင္တုိက္ဖုိ႔ မဟုတ္၊ ျပဳျပင္ ေျပာင္လဲမႈတခု အတြက္ တြန္းထုတ္ ေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးအရ စားပဲြေပၚမွာ ေျပာလုိ႔မရေတာ့ဘူး ဆုိရင္ လက္နက္ကုိင္လာရတာ ထုံးစံ ျဖစ္ပါတယ္။
လက္ရွိ လြတ္ေတာ္ႏုိင္ငံေရး စနစ္ ဟာ တုိင္းရင္းသားေတြရဲ႕ အသံအတြက္ ဘယ္ေလာက္ အာမခံခ်က္ ရွိတဲ့ စနစ္လဲ ဆုိတာလဲ အေရးႀကီးလာတယ္။ လြတ္ေတာ္ထဲ ၀င္လုိ႔ မၿပီးဘူး။ ေလာေလာဆယ္ လြတ္ေတာ္ကေတာ့ ဗမာလူထု အတြက္ေတာင္ တာ၀န္ မထမ္းႏုိင္ေသးပါ။ တုိင္းရင္းသား လူထု အတြက္ေတာ့ အေ၀းႀကီးပါ။ အဲဒါကုိ လြတ္ေတာ္ထဲ အတင္း၀င္ခုိင္းရင္ ၀က္သတ္ရုံ ကုိ ေမာင္းသြင္းခံရတဲ့ ၀က္ေကာင္ေတြနဲ႔ မတူဘူးလား။ က်ဳပ္တုိ႔က ေမြးျမဴေရး ၀က္ေတြမွ မဟုတ္တာ။ လြတ္လပ္တဲ့ ရင္ျပင္မွာ က်က္စားေနတဲ့ ေတာရုိင္း ေတြပါ။ လြတ္လပ္မႈ ကုိ ခုန္မင္တယ္။ လြတ္လပ္မႈ အတြက္ အသက္သာ အေသခံသြားမယ္၊ သားသတ္ရုံကုိေတာ့ အ၀င္မခံ ေတာ့ပါ။
ျမန္မာျပည္အတြက္္ ဥပေဒ ေရးဆဲြမယ္ ဆုိရင္ ဗမာလူထု သန္း ၄၀ ရဲ႕ သေဘာတူ လက္မွတ္နဲ႔ မရေသးဘူး၊ တုိင္းရင္းသား ေတြရဲ႕ အသံလဲ အေရးႀကီးပါတယ္။ အပါအ၀င္ တုိင္းရင္းသားျပည္နယ္ ၇ ခုဟာ အရုပ္ေတြ မဟုတ္၊ လြတ္လပ္ေရး ရကတည္းက ျဖစ္တည္လာတဲ့ လူမ်ဳိးစု ျပည္နယ္ ေတြပါ။ တုိင္း ၇ တုိင္း သေဘာတူတာနဲ႔ မၿပီးေသးပါ။
၀ါးလုံး ရမ္း မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ျပႆနာဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မၿပီးႏုိင္ေတာ့ပါ။
No comments:
Post a Comment