ၾကက္ဥ အရင္ ရွိတာလား၊ ၾကက္မ အရင္ ရွိတာလား?

ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးေလာက ကုိ ေျပာမယ္ ဆုိရင္ ခရုိနီ စီးပြါးေရး ေလာကလဲ မပါ မျဖစ္ ေျပာရမွာပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ အာဏာရွင္ စနစ္ (၀ါ) ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈ စနစ္ကုိ ေမာင္းႏွင္တဲ့ ေနရာမွာ ခရုိနီ စီးပြါးေရးသမားေတြရဲ႕ အခန္း က႑ကလဲ အေရးပါေနလုိ႔ပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ အခုထိ ေ၀ခဲြမရ ျဖစ္ေနတာက ခရုိနီ စီးပြါးေရး ေလာကေၾကာင့္ အာဏာရွင္ရွိေနတာလား၊ အာဏာရွင္ေၾကာင့္ ခရုိနီ စီးပြါးေရး ေလာက ေပၚလာတာလား? ဆုိတဲ့ အခ်က္ပါ။ ေသျခာတာကေတာ့ တခုနဲ႔ တခု အမွီတဟဲျပဳေနတယ္ ဆုိတာပါပဲ။

စီးပြါးေရး သမားေတြရဲ႕ အႀကိဳက္ဆုံး ႏုိင္ငံေရး လမ္းစဥ္ကေတာ့ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈ စနစ္ပါ။ ဒီမုိကေရစီ မဟုတ္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းစဥ္တပ္ထားတဲ့ ျမန္မာ အစိုးရ လုိ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈ စနစ္ ဟာ စီးပြါးေရး သမားမ်ား အႀကိဳက္ဆုံး ျဖစ္ပါတယ္။ သိကၡာလဲ ရွိတယ္၊ စီးပြါးလဲ ျဖစ္မယ္။ အာဏာရွင္စနစ္တုိင္းကလဲ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈ စနစ္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ခရုိနီ အႀကိဳက္ျဖစ္လာတဲ့ သေဘာပါ။

စီးပြါးေရး သမား ဆုိတဲ့ ေနရာမွာ သာမန္ အေသးစား တႏုိင္တပုိင္ စီးပြါးေရး သမား မ်ားကုိ ေျပာျခင္းမဟုတ္။ အႀကီးစား စက္မႈ၊ လက္မႈ လုပ္ငန္းရွင္ေတြကုိ ေျပာတာပါ။

အေၾကာင္းကေတာ့

ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈ စနစ္ဟာ အႀကီးစား စက္မႈလုပ္ငန္းရွင္ ႀကီးေတြ အတြက္ လုပ္ရကုိင္ရ တာ သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိလွပါတယ္။
(၁) စက္ရုံေထာင္မလား၊ စက္မႈဇုန္လုပ္ငန္းအတြက္၊ ေျမေနရာ ရလြယ္ျခင္း။ အလြယ္တကူ သိမ္းႏုိင္တယ္။
(၂) လုပ္ငန္းလုိင္စင္လုပ္မလား၊ ၀န္ႀကီးနဲ႔ အထက္လူႀကီးပုိင္းနဲ႔ အဆင္ေျပရင္ ရၿပီ။
(၃) အခြန္ေရွာင္မလား၊ အထက္လူႀကီးေတြနဲ႔ အဆင္ေျပရင္ ဘာမဆုိျဖစ္ႏုိင္တယ္။
(၄) ႏုိင္ငံ ရပ္ျခားနဲ႔ ကုန္ဖလွယ္မလား၊ သြင္းကုန္၊ ထုတ္ကုန္ လုပ္ငန္းအတြက္ ဗဟုိက လူႀကီးနဲ႔ အဆင္ေျပရင္လြယ္တယ္။
(၅) အလုပ္သမားအေရး၊ လူ႕အခြင့္အေရး ဂရုစုိက္စရာ မလုိ၊ အထက္လူႀကီးနဲ႔ ၿငိလုိက္ရင္ ရတယ္။
ဒီလုိနဲ႔ အရာရာအားလုံး အဆင္ေျပႏုိင္တာေၾကာင့္ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈ စနစ္ဟာ စီးပြါးေရး သမားေတြအတြက္ သုခ ဘုံ ျဖစ္ေနရတာပါ။

ဥပမာ အေနနဲ႔ၾကည့္မယ္ ဆုိရင္…..

အေမရိကန္ ကုမၼဏီ၊ Apple Company လုိ အႀကီးစား စက္မႈ ထုတ္ကုန္လုပ္ငန္း ေတြဟာ အိႏၵယ (ဖက္ဒရယ္ ဒီမုိကေရစီ၊ ေအာက္-အထက္) အစား တရုတ္ (ကြန္ျမဴနစ္၊ တစ္ပါတီ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈစနစ္၊ ထက္-ေအာက္) ကုိ ေရြးပါတယ္။ ေနာက္ ဗီယက္နမ္ လုိက္လာတယ္။ ထုိင္း နဲ႔ ဖိလိပုိင္ ႏုိင္ငံမွာ အစပုိင္း အလုပ္ျဖစ္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းေတြေတာင္ ဗီယက္နမ္ ႏုိင္ငံ ကုိ ေျပာင္းသြားၾကတယ္။ အရင္တုန္းက အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓါတ္ ျပင္းထန္တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ ႏုိင္ငံေတြမွာ ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ လက္မခံ လုိ႔သာ တျခား ႏုိင္ငံေရး တည္ၿငိမ္တဲ့ ႏုိင္ငံေတြကုိ သြားၾကတာပါ။

အခု ထုိင္း နဲ႔ ဖိလိပုိင္ ႏုိင္ငံမွာရွိေနတဲ့ စက္မႈကုန္ထုတ္ လုပ္ငန္းေတြဟာ အရင္ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈ မေလွ်ာ့ေသးခင္က ၀င္လာၿပီး ေနရာ ရေနတဲ့ လုပ္ငန္းေတြပါ။ အခု ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈစနစ္ ေလွ်ာ့လုိက္တဲ့ ေနာက္ပုိင္း မရွိသေလာက္ နည္းသြားပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္၊ သူတုိ႔ ႏုိင္ငံ စီးပြါးေရး က်မသြားတဲ့အျပင္၊ ပုိေတာင္ တက္လာပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈ စနစ္ေလွ်ာ့လုိက္ေတာ့ ႏုိင္ငံသားတုိင္း စီးပြါးေရး တက္လာလုိ႔ပါ။ ခရုိနီ အဖဲြ႕ေတာ့ ေျပာင္သြားတာေပါ့။

ထုိင္းႏုိင္ငံ ရာေယာင္းခရုိင္က စက္မႈဇုံ တခ်ဳိ႕ ေဒသခံ ျပည္သူေတြ ဆႏၵျပလုိ႔ ျဖဳတ္သိမ္းလုိက္ရတဲ့ ေနာက္ပုိင္း ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ စက္မႈဇုံနယ္ေျမမ်ား အသစ္ထပ္ရဖုိ႔ မေသျခာေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံလုိ နယ္ေျမသစ္ ေပၚလာပါတယ္။

အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ျမန္မာ ႏုိင္ငံဟာ အစိုးရကလဲ စီးပြါးေရးသမားမ်ား အႀကိဳက္ပုံစံ ဗဟုိခ်ဳပ္ကိုင္မႈ စနစ္ ျဖစ္ေနတာက တေၾကာင္း၊ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူေတြကုိ အငန္းမရ ဖိတ္ေခၚေနတာက တေၾကာင္း၊ တႏုိင္ငံလုံးရွိ ေျမေနရာေတြကုိ ဗဟုိေကာ္မီတီက စိတ္ႀကိဳက္သိမ္းႏုိင္တဲ့ ဥပေဒ ထုတ္ထားတာက တေၾကာင္း၊ စီးပြါးေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြ သြားရည္က်ေနပါၿပီ။

အေမရိကန္ နဲ႔ ဥေရာပ ဆုိရင္ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ စီးပြါးေရးက်ေနတာ နဲ႔ ဣေၿႏၵ ေတာင္ မဆည္ႏုိင္ပဲ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသုိ႔ အငန္းမရ ၀င္ဖုိ႔ ျပင္ေနပါတယ္။ ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲ ေၾကာင့္လုိ႔ ေခါင္းစဥ္တပ္တာက သူတုိ႔ သိကၡာအတြက္ပါ။ တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ ေကာ္ပုိေရးရွင္းႀကီးေတြ အတြက္ နယ္ေျမသစ္ ၀င္လုျခင္းပါပဲ။ မဟုတ္ရင္ တရုတ္လက္ထဲ ၀ ကြက္အပ္လုိက္ရမွာ သူတုိ႔ သိေနပါတယ္။

သနားစရာ ေကာင္းတာက ျမန္မာ ႏုိင္ငံသား လူမ်ားစု၊ ေတာင္သူလယ္သမားေတြရဲ႕ ဘ၀ ပါ။ သိပ္မၾကာခင္မွာ အခုထက္ အဆေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ လယ္သိမ္း၊ ယာသိမ္း ဇာတ္လမ္းေလးေတြ သတင္းအျဖင့္ပဲ ဖတ္လုိက္ရၿပီး၊ တာ၀န္ယူေျဖရွင္းေပးမည့္ အစုိးရ ဌာန မရွိ ျဖစ္ေနအုံးမွာပါ။ အေၾကာင္းကေတာ့၊ ဗဟုိ အစုိးရ နဲ႔ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြက ဥပေဒအရ အားလုံး အႏုိင္ယူထားလုိ႔ပါပဲ။ ဗဟုိအစုိးရသုိ႔ လက္လွမ္းမမီ တဲ့ လယ္သမားမ်ား၊ အစိုးရမွာ ေျမေနရာ မွတ္ပုံတင္ေၾကးမတတ္ ႏုိင္တဲ့ ယာသမားမ်ားကေတာ့ ဘုိး၊ဘြား ပုိင္ေျမ လက္လြတ္ရုံမွ တပါး၊ တျခားကယ္ေပးမဲ့ လူမရွိပါဘူး။

ဒီေတာ့….

ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈ စနစ္ဟာ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြ အတြက္အဆင္ေျပသလုိ၊ အဲဒီ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြကလဲ အာဏာရွင္ ဆက္လက္ရွင္သန္ဖုိ႔လဲ တြန္းအားေတြ ေပးသြားမွာပါ။ ျမန္မာ ႏုိင္ငံရဲ႕ ဘ၀ကေတာ့ ဇာတ္ေမ်ာခန္းနဲ႔ပဲ ဆက္လက္သြားအုံးမဲ့သေဘာ လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္….

လတ္သေလာ ငတ္ျပတ္ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေနလူတန္းစား လက္လုပ္လက္စားမ်ားအတြက္ေတာ့ အခုိက္အတန္႔ အလုပ္အဆင္ေျပမွာပါ။ သုိ႔ေသာ္ တသက္လုံး လုပ္ငန္းရွင္ေတြရဲ႕ ကၽြန္ပါပဲ။ ရလုိက္ ကုန္လုိက္နဲ႔ ကမာၻ႕ စီးပြါးေရး ထုတ္ကုန္ လုိအပ္ခ်က္ရဲ႕ စက္ ယႏၵရား ေလးေတြေပါ့။

Duwa Kachin