ဒူ၀ါ ကုုိ ပအုုိ႔ တုုိင္းရင္းသားလုုိ႔ ထင္ရတဲ့ သုုံးဘီးဆုုိင္ကယ္ ေမာင္းသမားက ေလဆိပ္အထြက္မွာပဲ သူ႕သုုံးဘီးငွားဖုုိ႔ တစာစာ ေတာင္းဆုုိေနတာနဲ႔ ေတာင္ႀကီးသြားဖုုိ႔ ေစ်းညွိလိုုက္တယ္။ အိတ္ထုုတ္ရအုုံးမယ္ လုုိ႔ ေျပာေတာ့ သူထုုတ္ေပးမယ္ ေပါ့။
ဒါနဲ႔ အတူေစာင့္ေနၾကတယ္။ အိတ္ေတြသယ္လာတဲ့ လက္တြန္းလွည္း အျပည့္ ထြက္လာပါၿပီ။
ကုုိယ့္အိတ္ သူ႕အိတ္ေရြးၾကရင္း နဲ႔ က်ေနာ့ အိတ္ကုုိ လက္ညွိးထုုိးလုုိက္တယ္။ အဲဒီမွာပဲ ေလဆိပ္ ၀န္ထမ္းလုုိ႔ ထင္ရသူ ယူနီေဖါင္း၀တ္ တစ္ေယာက္က အိတ္သယ္ခ တစ္ေထာင္ လုုိ႔ ဆုုိလာတယ္။ ငါ့လူ ပအုုိ႔ ေကာင္ က သူ႕ ပအုုိ႔ေလသံ န႔ဲ “ဟုုိ ကုုိ ႀကီးဟာ” (တုုိင္းရင္းသား အခ်င္းခ်င္းမုုိ႔လုုိ႔နားလည္လုု
ဒါနဲ႔ ဒူ၀ါ လဲ မေက်နပ္ေတာ့.. ငါ ဗုုိလ္ႀကီး မဟုုတ္ဘူး သာမန္ အရပ္သား ပါ လုုိ႔ ေျပာလုုိက္တယ္။
ဒီေတာ့.. ဒါဆုုိ အိတ္သယ္ခ ေပး.. တဲ့။ မေပးနုုိင္ဘူး လုုိ႔ေျပာလုုိက္တယ္။
ဘယ္က လဲ... (သူေမးတာ ဘယ္ ဌာနကလဲ လုုိ႔ ဆုုိပုုံ ရပါတယ္။)
ျမစ္ႀကီးနားကပါ။
ကခ်င္လား တဲ့။
ဟုုတ္ပါတယ္။
အိတ္သယ္ခ ေပးရမယ္.. တဲ့။
ခင္မ်ားက ၀န္ထမ္းလား.. လုုိ႔ေမးလုုိက္တယ္..
ဟုုတ္တယ္ေလ... တဲ့။
ဒါဆုုိ.. တရား၀င္ ေကာက္တာလား.. ဆုုိေတာ့..
တရား၀င္ေတာ့ မဟုုတ္ဘူး.. တဲ့။
တရား၀င္ မဟုုတ္ရင္ မေပးနုုိင္ဘူး.. လုုိ႔ ေျပာလုုိက္တယ္။
မဟုုတ္ဘူးေလ... လူတုုိင္းေပးရတာပဲ.. တဲ့။
လူတုုိင္းေပးလဲ က်ေနာ္ မေပးနုုိင္ဘူး.. ငါက ေလဆိပ္ အခြန္ေဆာင္ၿပီးသား... ခင္မ်ားတုုိ႔ ေလဆိပ္ ၀န္ထမ္းေတြက ပစၥည္းသယ္ေပးရမဲ့တာ၀န္ရွိတာပဲ..
အဲဒီမွာ သူက ေၾကာင္ေတာင္ ေတာင္ ျဖစ္ေနခ်ိန္.. ငါသြားၿပီေနာ္...
ေနာက္မွာ သဲ့သဲ့ ၾကားလုုိက္တဲ့ အသံ...
ဒီ ကခ်င္ ေတြ ေတာ္ေတာ္ မလြယ္ဘူး.. ေခါင္းမာတယ္ တဲ့။
No comments:
Post a Comment