ဒီပုိစ့္က Michael Thu ကုိ တုိက္ခုိက္တဲ့ ပုိစ့္ မဟုတ္ဘူးေနာ္။
သူ႕ပုိစ့္မွာ မန္႔ မရလုိ႔ ဒီမွာ တင္ေဆြးေႏြးတာပါ။
က်ေနာ္ခပ္မွန္းတတ္သေလာက္ Michael Thu ဆုိတာ ရဲ တပ္ဖဲြ႕၀င္ ျဖစ္မယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ လက္ရွိ အစုိးရ ၀န္ထမ္း (လက္နက္ကုိင္အဖဲြ႕ တခုခုက) ျဖစ္လိမ့္မယ္ လုိ႔ ယူဆ ရပါတယ္။ သူ႕ ကေလးေမြးတဲ့ အခ်ိန္ သူက အိမ္မွာ မရွိပါဘူး။ လက္ရွိ အစုိးရ ကုိ အေကာင္းျမင္သူ လုိ႔ ယူဆ ရပါတယ္။ (ဟုတ္ကဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ ႏွစ္ ၅၀ ေက်ာ္ၾကာ အစုိးရ ေ၀ဖန္ေရးသမားတုိင္းက အဆုိးျမင္၀ါဒီ ျဖစ္တတ္ ပါတယ္။ သူက ဒီလုိ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွ အစုိးရ မေ၀ဖန္ဖူးဘူး။ မေ၀ဖန္ တတ္တာလဲ ပါမွာပါ။) ဒူ၀ါ ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာမွာ အၿမဲတမ္း လာအားေပးလုိ႔လဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ကဲ.. ဒါေတြ ထား... အခု ဒူ၀ါ ေျပာခ်င္တဲ့ ကိစၥက သူ႕ပုိစ့္ ပါ။
ျမန္မာျပည္မွာ ခက္တာက ဒီလုိ အေတြးအေခၚ ပါ။ Michael Thu တစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘူး။ ႀကံ႕ဖြတ္အဖဲြ႕၀င္ အပါအ၀င္ အစုိးရ စစ္မႈထမ္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား (အားလုံးမဟုတ္) မွာလဲ အမ်ဳိးသားေရး နဲ႔ ဒီမုိ၊ လူ႕အခြင့္အေရး ဆုိတာေတြကုိ တဲြမျမင္တတ္တာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ျပႆနာ ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ဳိးသားေရး နဲ႔ ဒီမုိ၊ လူ႕အခြင့္အေရး ဆုိတာ ရန္သူလား? ဒီလုိဆုိရင္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ဒီမုိကေရစီ ဆုိတာ ဘာလဲ? လူ႕အခြင့္အေရး ဆုိတာ ဘယ္သူ႕အတြက္လဲ... ျမန္မာေတြေကာ လူ မဟုတ္ဘူးလား? ဆုိတဲ့ အေတြးေတြ ခ်က္ခ်င္း ေပၚလာပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီမုိကေရစီ ဆုိတာ အမ်ဳိးသားေရး ပါ။ လူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ အခြင့္အေရး ျဖစ္ပါတယ္။ Michael Thu နဲ႔ အေပါင္းအပါ မိသားစုေတြ အတြက္လဲ ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အမ်ဳိးသားေရး သိကၡာ က်ရႈံးခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ပါၿပီ။ (မယုံရင္ ႏုိင္ငံျခား သြားၾကည့္ပါ ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံကူး လက္မွတ္ျမင္ရင္ သူမ်ား ဘယ္လုိ ဆက္ဆံသလဲ သိရတာေပါ့။) အဲဒီ အခ်ိန္အတြင္း အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့လူေတြဟာ ဒီမုိ နဲ႔ လူ႕အခြင့္အေရး ကုိ ေဘးခ်ိတ္ၿပီး အမ်ဳိးသားေရး ဆုိတာႀကီးကုိ ေရွ႕တန္းတင္ထားတာပါ။ ဘယ္မွာ ေကာင္းလာတာ ရွိလဲ? ေနာက္ထပ္ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္မ်ား ထပ္လုိခ်င္ေသးသလဲ။ Michael Thu?
အဲ... ခင္မ်ားတုိ႔ ေျပာသလုိ ဒီမုိ၊ လူ႕အခြင့္အေရး ဆုိတာ ကုလား အားေပးတဲ့ ၀ါဒ ဆုိရင္ ဒီမုိ၊ လူ႕အခြင့္အေရးေတြ ေဘးခ်ိတ္တဲ့ ႏွစ္ ၅၀ အတြင္းမွာ မြတ္ကုလား မရွိေတာ့ဘူးလား? (မြတ္ဆလင္မ်ားကုိ ေစာ္ကားျခင္း မဟုတ္ပါ။ အျမင္ဖြင့္ေပးျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။)
No comments:
Post a Comment