ေခတ္အဆက္ဆက္... တမ်ဳိးၿပီး တမ်ဳိး မရုိးရေအာင္...

မဆလ ေခတ္မွာ အစုိးရ ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ လက္သုံးစကား ရွိတယ္...

မလုပ္... မရႈပ္... မျပဳတ္.. တဲ့။
လုပ္ရင္ ရႈပ္မယ္... ရႈပ္ရင္ ျပဳတ္ ႏုိင္တယ္ေလ....

ေရႊျမန္မာ ေခတ္မွာေတာ့...

မရွိတာထက္ မသိတာခက္ ျပန္တယ္....
စုိက္လုိက္ရတဲ့ ၾကက္ဆူေတြ... ဘာမွန္းကုိ မသိေတာ့ဘူး.... ခုိင္းတဲ့လူေတြကလဲ ဘာမွန္းကုိ မသိပဲ ခုိင္းတယ္.. စုိက္တဲ့လူေတြကလဲ ဘာမွန္းကုိ မသိပဲ စုိက္လုိက္ရတယ္.... အသီးေကာက္စားလုိ႔ ေဆးရုံေရာက္တဲ့လူေရာက္... တီဗီ သတင္းမွာေတာ့ ဘယ္ တပ္ရင္းက ဘယ္ ဗုိလ္မွဴးက ၾကက္ဆူ ဘယ္ေလာက္စုိက္တဲ့ အေၾကာင္း.... တပ္ရင္းကုိ ဘယ္ေလာက္ ေထာက္ပံ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြ ေျပာ.. အျပင္ေလာကမွာေတာ့ ၾကက္ဆူသီး ဆုိတာ ေမွာင္ခုိေစ်းက ရွိေသးတယ္... ရာထူးတက္သီး တဲ့။
အခုေတာ့လဲ ၾကက္ေပ်ာက္ ငွက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားၿပီ....

အခု... စိန္ျမန္မာ ေခတ္ေရာက္လာၿပီ...

မသိတာထက္ မလုပ္တာခက္ျပန္တယ္....
"တကယ္ေတာ့ က်ဳပ္တုိ႕ဟာ တံခါးဖြင့္လုိက္မွ ဘာမွ မသိပါလား.. ဆုိတာ သိလာတယ္..." လုိ႔ေတာ့ ေျပာတာပဲ... ဒါေပမယ့္... မသိဘူး ဆုိတဲ့ လူေတြက ဘာမွလဲ မလုပ္တာခက္ေနတယ္...
သူတုိ႔ လုပ္ရမွာက မသိဘူး ဆုိတာ သိသိခ်င္း ႏႈတ္ထြက္ရမွာေလ... ေအးေဆးပဲ...
ျမန္မာ ႏုိင္ငံသားေတြကုိ ၂၀၁၅ အထိ ဘာမွ မသိတဲ့လူေတြ ေနာက္ အီးေရာင္၀ါး လုိက္ခုိင္းေတာ့မွာေပါ့ေလ.....
ဒင္းတုိ႕က ဘာမွ မလုပ္ရင္... ဘာမွ ျဖစ္လာစရာမွ မရွိတာ...

ဒီလုိနဲ႔ပဲ ျမန္မာျပည္သားေတြ ေခတ္အဆက္ဆက္ အေျပာင္းအလဲ ဆုိတာ မျမင္ရပဲ တသုတ္ၿပီး တသုတ္ ေသသြားတဲ့လူေတြ မနဲေတာ့ဘူး....