ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္ကုိ ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး လုိ ၿမိဳ႕ႀကီး ျပႀကီးမ်ားမွာ ေနထုိင္သူမ်ားက သူတုိ႔ ေဒသ နဲ႔ မဆုိင္၊ တုိင္းရင္းသား ေဒသမွာ ျဖစ္ေနတာပဲ၊ ျဖစ္တဲ့လူခံေပါ့၊ ဆုိၿပီး ထင္ေနတဲ့ လူေတြ အမ်ားႀကီးပါ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ကခ်င္စစ္ပဲြသတင္းမ်ား ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဖစ္ဘြတ္ စာမ်က္ႏွာမွာ ကြန္မန္႔ေပးသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ခင္မ်ားတုိ႔ ေကအုိင္ေအ ေၾကာင့္ ခင္မ်ားတုိ႔ ကခ်င္ျပည္သူေတြပဲ ဒုကၡေရာက္တာပဲေလ၊ ငါတုိ႔နဲ႔ေတာ့ ဘာမွ ထိစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး ဆုိၿပီး ေျပာေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပုံႀကီး ေပၚေပါက္လာေတာ့ ေက်ာင္းသား သူရဲေကာင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေပၚလာတယ္။ သူတုိ႔ အဓိက ဆန္႕က်င္ေနတာ စစ္အာဏာရွင္ပါ။ ရန္ကုန္သားေတြက စစ္အာဏာရွင္ ျဖဳတ္ခ်ရမယ္ ဆုိတာေလာက္ပဲ သိၾကပါတယ္။ အဲဒီ စစ္အာဏာရွင္ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေပၚလာရတယ္ ဆုိတဲ့ အရင္းအျမစ္ ကုိ စဥ္းစားတဲ့လူ သိပ္မရွိပါဘူး။
ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အဓိက က်ရႈံးခန္းဟာ စစ္အာဏာရွင္ တသုတ္ ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္၊ ဆုိတာေလာက္ေတာ့ လူတုိင္းက ျမည္းစမ္းၿပီးသားမုိ႔ လက္ေတြ႕ဘ၀ နဲ႔ အေျခခံက်က် သိေနတဲ့ အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေပၚလာတယ္။ ဘယ္က စလာတယ္၊ ဘယ္လုိ အဆုံးသတ္ရမယ္၊ ဆုိတာကုိ သိပ္မသိၾကပါဘူး။ အခုလဲပဲ စစ္အာဏာရွင္ ေနာက္ျပန္လွည့္မွာကုိ ေသြးလန္႔ေနၾကတာ အမွန္ပါ။ ဒီေတာ့ ဘယ္လုိ အေၾကာင္းအခ်က္ေတြက စစ္အာဏာရွင္ ေနာက္ျပန္လွည့္စရာ ခုိင္လုံတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ ျဖစ္လာမလဲ ဆုိတာ စဥ္းစား ရေအာင္ပါ။
အာဏာရွင္ ဦးေန၀င္း အာဏာ ရလာတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္ အတုိခ်ဳံး ေျပာရမယ္ ဆုိရင္ ေတာင္ႀကီး ညီလာခံမွာ တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဖက္ဒရယ္မူ အတြက္ တခဲနက္ ေထာက္ခံခဲ့ၿပီး တုိင္းရင္းသား ျပည္နယ္ေတြ ကုိယ့္ ၾကမၼာ ကုိယ္ ဖန္တီးေရး အတြက္ စိတ္ကူးယဥ္ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ပင္လုံ ညီလာခံမွာ မပါခဲ့ေသာ တျခား တုိင္းရင္းသား မ်ားလဲ ေတာင္ႀကီးညီလာခံမွာ ပါလာပါတယ္။ ပင္လုံ ညီလာခံ ကေတာ့ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ နဲ႔ ရွမ္း ေတြပဲ ပါတယ္။ ဆုိၿပီး အတြန္႔တက္စရာ ရွိေပမယ့္၊ ေတာင္ႀကီးညီလာခံဟာ က်န္တုိင္းရင္းသား အားလုံးလဲ ဖက္ဒရယ္မူ ကုိ လက္ခံတယ္ ဆုိတာ ျငင္းလုိ႔ မရတဲ့ သက္ေသ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီအခ်က္ ကုိ ႏုိင္ငံေတာ္ ၿပိဳကဲြဖုိ႔ လုပ္လာတယ္ ဆုိၿပီး စစ္ေခါင္းေဆာင္ ေတြက ၀ါဒျဖန္႔ခဲ့ပါတယ္။ အမွန္ဆုိရင္ အဲဒီတုန္းက ၿပိဳကဲြစျပဳလာတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ကုိ တစုတစည္းထဲ ျပန္ျဖစ္ေအာင္ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရးသမား အားလုံးလဲ ရပ္သြားေအာင္ တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြက အႀကံထုတ္ခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ လူပိန္းႀကိဳက္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ေတြက လက္တလုံးျခား လက္မတင္ေလး ကာကြယ္ခဲ့ပါတယ္၊ ဆုိတဲ့ စကားနဲ႔ပဲ အာဏာရွင္ တက္လုပ္ပါေတာ့တယ္။ တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၊ ေဇာ္ဘြားမ်ား၊ ဒူ၀ါ အမ်ားအျပားလဲ ဖမ္းဆီးခံ၊ လူမသိ သူမသိ သုတ္တင္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒါကုိ ဗမာ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြက လက္ပုိက္ၾကည့္ေနခဲ့တာပါ။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ အားေပး အားေျမာက္လုပ္တဲ့ လူေတြေတာင္ အမ်ားႀကီးပါ။ တမ်ဳိးေျပာရရင္ တုိင္းရင္းသား အခြင့္အေရး ကုိ ဗမာ လက္ေအာက္က မလြတ္ခ်င္တဲ့ လူမ်ဳိးေရး စိတ္ဓါတ္ကေန ျမန္မာ့ အာဏာရွင္ စနစ္ စတင္လာတယ္ ဆုိရင္ မမွားပါဘူး။
သုိ႔ေသာ္၊ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔ အမွ် အဲဒီ အစက သူတုိ႔ လူမ်ဳိးအတြက္ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ ေခါင္းေဆာင္ လုိ႔ ထင္ထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ဆုိးက်ဳိးကုိ သိလာပါေတာ့တယ္။
တုိင္းရင္းသား ေဒသေတြမွာ သတ္ျဖတ္ေနတဲ့ ဗမာ စစ္တပ္ကုိ အားမေပးရင္ေတာင္ မဟန္႔တား ၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ စစ္တပ္ဟာ လူသတ္ရင္း၊ သတ္ျဖတ္ရင္း အာဏာပုိႀကီးလာတယ္ ဆုိတာ သူတုိ႔ မသိခဲ့ပါဘူး။ အီရန္ အီရတ္ စစ္ပဲြေၾကာင္း ဆက္ဒမ္ဟူစိန္ ရဲ႕ အာဏာရွင္ စနစ္ဟာ အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ သူရဲေကာင္း ဆန္ဆန္ ေတာင္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္၊ ဆုိတာ သမုိင္းသက္ေသ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာ့ သူရဲ႕ေကာင္းဘဲြ႕ရေတြလဲ စစ္သမုိင္းျပတုိက္မွာ အမ်ားႀကီး ျပထားပါတယ္။ ဂ်ပန္ေခတ္ နဲ႔ အဂၤလိပ္ေခတ္က သူရဲေကာင္းထက္ တုိင္းရင္းသား သတ္တဲ့ သူရဲေကာင္းစာရင္းက အမ်ားႀကီးသာပါတယ္။ အဲဒီ သူရဲေကာင္း စာရင္း ရဲ႕ ရလဒ္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္ႀကီး ေဒသတြင္း အခ်မ္းသားဆုံး ႏုိင္ငံကေန ကမာၻ႕အဆင္းရဲဆုံး ႏုိင္ငံ အဆင့္ကုိ ထုိးက်သြားတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။
အခုလဲပဲ အာဏာရွင္ ျပန္လာမလား ဆုိၿပီး ေသြးလန္႔ေနသူမ်ားကုိ အခ်က္ေပးခ်င္တယ္။ အာဏာရွင္ ဆုိတာ သူတုိ႔ကုိ သူရဲေကာင္းဘဲြ႕ေပးတဲ့ အသုိင္းအ၀ုိင္းကေနလာပါတယ္။ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရး ေၾကာင့္သာ စစ္အင္အားလုိေနတယ္။ အဲဒီ စစ္အင္အားေၾကာင့္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ အာဏာထြားလာတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ ဒီထက္ပုိရွည္ရင္ စစ္ အာဏာရွင္ ျပန္လာမယ္။ ဆုိတာပါပဲ။
ဒီေတာ့ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ....
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သီရိလကၤာ အစုိးရက သမီက်ားသူပုန္ကုိ အျမစ္ျပတ္ တုိက္သလုိ တုိက္ခုိင္းမယ္ ေပါ့။ ျမန္မာျပည္အတြက္ကေတာ့ ဒါဟာ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ပါတယ္။ နယ္ေျမေဒသ ခ်င္းလဲ မတူသလုိ၊ ႏုိင္ငံေရး ေနာက္ခံ သမုိင္းလဲ မတူပါ။ တုိက္ေနတာ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ၿပီ၊ ဘယ္အဖဲြ႕မွ အျမစ္ျပတ္တယ္ ဆုိတာ မရွိဘူး။
တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္အဖဲြ႕မ်ားကုိ အျမစ္ျပတ္ တုိက္ခုိင္းျခင္းဟာ စစ္အာဏာရွင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ လက္ထဲကုိ အာဏာအပ္လုိက္တဲ့ သေဘာပါပဲ။ ေနာက္ထပ္ ဆက္တုိက္ေနမယ္ ဆုိပါစုိ႔၊ ႏွစ္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ ဆက္တုိက္မလဲ၊ အဲဒီလုိ တုိက္ရင္ တုိင္းျပည္ ဘက္ဂ်က္ ဘယ္ေလာက္ကုန္မလဲ။ လူမႈအေဆာက္အအုံး ဘယ္ေလာက္ ထပ္ဆုံးရႈံးမလဲ၊ ဆုိတာ ထပ္တြက္ၾကည့္ပါ။ ပတ္၀န္းက်င္ ႏုိင္ငံေတြကုိ အမွီလုိက္ဖုိ႔ ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ အခ်ိန္ၾကာသြားမလဲ၊ ဆုိတာလဲ စဥ္းစားဖုိ႔လုိပါတယ္။
ဒီေတာ့...
စစ္တုိက္စရာ မလုိတဲ့ နည္းလမ္းရွာရပါမယ္။ ဒါဟာ ဖက္ဒရယ္ ပါပဲ။ ဘယ္သူမွ ေနာက္ထပ္ ေသစရာမလုိ၊ ေျခက်ဳိးလက္က်ဳိး ျဖစ္စရာမလုိ၊ ပူေဆြးေသာက မ်ားစရာ မလုိတဲ့ ေျဖရွင္းနည္း ျဖစ္ပါတယ္။ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေတြ ႀကီးပြါးလာရင္ ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ အခြန္ဘ႑ာေငြ တက္လာမယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြ အခြင့္အေရး ရတာနဲ႔ ဗမာေတြ ေပ်ာက္သြားစရာ အေၾကာင္းလဲမရွိ သလုိ၊ ျမန္မာျပည္ႀကီး ၿပိဳကြဲစရာ အေၾကာင္းလဲ မရွိပါ။
အိႏၵိယ အေရွ႕ျခမ္းမွာ ေနတဲ့ ကခ်င္လူမ်ဳိးေတြက လူဦးေရ ေသာင္းဂဏန္းပဲ ရွိေပမယ့္ သူတုိ႔ နယ္ သူတုိ႔ စီမံပုိင္ခြင့္ရွိတယ္။ အမ်ဳိးသားလြတ္ေတာ္မွာ သူတုိ႔ ကုိယ္စားလွယ္ တစ္ေယာက္ လြတ္ခြင့္ရတယ္။ သူတုိ႔နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးကုိ သူတုိ႔ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင့္ရွိတယ္။ သူတုိ႔ နယ္ထဲက သူစိမ္းမ၀င္ရေအာင္ တားပုိင္ခြင့္ရွိတယ္။ သူတုိ႔ လယ္ယာေျမေတြ အိႏိၵယ အစုိးရ သိမ္းပုိင္ခြင့္ မရွိပါဘူး။ ဒီေတာ့ သူတုိ႔ ေတာ္လွန္စရာ မလုိဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ ဟိႏၵီ ဘာသာစကားလဲ ေျပာတတ္ၾကပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ အျမန္ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး တုိးတက္လာတာကုိ ကခ်င္ေတြလဲ ႀကဳံဖူးခ်င္လုိ႔ပါ။
No comments:
Post a Comment