ေသနတ္နဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရးဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မဟုတ္။

ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ ေသနတ္နဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္လာတယ္.... လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္က ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရး ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေတာင္ သပ္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္လာတာ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ ဘာမွ မၿငိမ္းခ်မ္းခဲ့ပါဘူး။ ခ်မ္းသာလဲ မသြားဘူး။ လူနည္းစု သာ ခ်မ္းသာသြားတယ္။ ၉၉ ရာခုိင္ႏႈန္းေသာ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသားေတြဟာ ဒုံ ရင္းက ဒုံရင္းပါပဲ။

ေခတ္မီ အသုံးအေဆာင္ ပစၥည္းမ်ား သုံးလာတာ အစုိးရ ေၾကာင့္ မဟုတ္။ ဒီဖက္ေခတ္ေတြမွာ တကမာၻလုံး အတုိင္းအတာ ေျပာင္းလဲ လာတဲ့ ေခတ္ႀကီး ျဖစ္တယ္။

တာေတာင္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေခတ္ေပၚ အုိင္တီ နည္းပညာ အသုံးအေဆာင္ မ်ား မသုံးလုိက္ပဲ ေခတ္လြန္သြားတာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။

ဥပမာ...
(၁) ႀကိဳးဖုန္း ကုိ လူတုိင္း၊ အိမ္တုိင္း မသုံးလုိက္ရပဲ ေခတ္လြန္သြားေတာ့မယ္။

(၂) ၁၉၉၀ ေနာက္ပုိင္း ေခတ္စားခဲ့တဲ့ Pager ဆုိတဲ့ ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာ ျမန္မာ ျပည္သားေတြ မၾကားလုိက္ရဘူး။ ေပဂ်ာ ဆုိတာ တလမ္းသြား ႀကိဳးမဲ့ ဆက္သြယ္ေရး ကိရိယာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆယ္လူလာ ဖုန္း စသင္ ေခတ္စားလာတဲ့ အေစာပုိင္း အခ်ိန္ထိ ေတာ္ေတာ္ အသုံးတည့္ခဲ့တာပါ။ လမ္းေဘးဖုန္း၊ ႀကိဳးဖုန္းမ်ား ေဖါေဖါတီတီ ရွိေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာ လူတုိင္းလုိလုိ သုံးခဲ့တဲ့ ခါးခ်ိတ္ ကိရိယာ ေသးေသးေလး ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေခတ္ Handset မွာ အသုံးမ်ားတဲ့ နည္းပညာ တခု ျဖစ္တဲ့ Miss Call and Message ပုံစံ ပါပဲ။ လူတစ္ေယာက္က ကိုယ့္ဆီ ဖုန္း ဆက္ဖုိ႔ အေရးေပၚ Message ပုိ႔လုိက္တဲ့ အခါ ဖုန္းနံပါတ္ေပၚလာတယ္။ အဲဒီ ဖုန္းနံပါတ္ကုိ ျပန္ဆက္သြယ္ရန္ ဆုိတဲ့ သေဘာပါ။ ျပန္ေတာ့ ေျပာလုိ႔ မရ ေပမဲ့၊ ခ်ိန္းခ်က္ကုိ ခ်က္ခ်င္း သိႏုိင္တဲ့ သေဘာ ျဖစ္ပါတယ္။

(၃) လမ္းေဘး ကတ္ဖုန္း နဲ႔ အေၾကြဖုန္း စနစ္ (Public Phone) ကုိလဲ လက္လြတ္ခဲ့ရ ပါတယ္။

(၄) လူတုိင္း၊ အိမ္တုိင္း ကုိယ္ပုိင္ အိတ္ေဆာင္ ကြန္ျပဴတာ နဲ႔ အင္တာနက္ မသုံးလုိက္ရပဲ Tablet ေခတ္ကုိ ေရာက္သြားေတာ့မယ္ နဲ႔ တူပါတယ္။

(၅) လမ္းေဘးမွာ အေၾကြထည့္ၿပီး အခ်ဳိရည္ဗူးမ်ား ၀ယ္ေသာက္၊ အ၀တ္အစား ေလွ်ာ္ဖြတ္တဲ့ စနစ္ (Vending Machine) ကလဲ အခုထိ မသုံးႏုိင္ေသးဘူး။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္မီပါေသးတယ္။

စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ခ်က္က အထြတ္အထိပ္ကုိ ေရာက္ေနသေယာင္ အၿမဲတမ္း ေဟာေျပာတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဆုိပါ နညး္ပညာ မ်ား လက္လြတ္လုိက္ရျခင္းသည္ စစ္၀ါဒီမ်ား ႀကီးစုိးေနေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါသည္။

ကရင္ ဌာနခ်ဳပ္ မာေနပေလာ က်သြားလုိ႔ ကရင္ ေတာ္လွန္ေရးမၿပီးပါဘူး။ ၁၉၈၇ မွာ ေကအုိင္ေအ ဌာန ခ်ဳပ္ တခါ က်ဖူးတယ္။ ေကအုိင္ေအ ပုိလုိ႔ေတာင္ အင္အားေတာင့္လာခဲ့ပါတယ္။

ေသနတ္ နဲ႔ ဆက္လက္ေျဖရွင္းမယ္ ဆုိရင္ ေနာက္ထပ္ စစ္ကၽြန္ဘ၀ ကုိ ျပန္သြားရုံမွ တပါး ဘာမွ ထူးလာမည္ မဟုတ္ပါ။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဆုိတာ လူတုိင္းလူတုိင္း လြတ္လပ္စြာ ရွင္သန္ခြင့္ ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

လူမ်ဳိးတုိင္းလဲ သူ႕ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘာသာတရားမွာ လြတ္လပ္စြာ ရွင္သန္ခြင့္ ရရပါမယ္။ ဒီလုိ ရွင္သန္ခြင့္ ဆုိတာ တျခားလူမ်ဳိးတစ္ေယာက္က တျခားလူမ်ဳိးအေပၚ အခြင့္ေပးမွ လုပ္ရတာမ်ဳိး မျဖစ္သင့္ပါ။

ဥပမာ...

ဗမာ တစ္ေယာက္က ကခ်င္ေတြရဲ႕ ပဲြလမ္းသဘင္၊ ဘာသာတရားကုိ လုပ္ခြင့္ခ်ေပးမွ လုပ္ခြင့္ရတဲ့ စနစ္မ်ဳိးကုိ ေခၚတာပါ။ ဒီလုိ စနစ္ရွိေနရင္ လူအေပၚမွာ မီခုိေနရတဲ့ သေဘာ ျဖစ္သြားတယ္။ လူေကာင္းရင္ လုပ္ခြင့္ရမယ္၊ အဲဒီလူက သေဘာမေတြ႕ရင္ လုပ္ခြင့္ မရေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ ဖါးရေတာ့မယ္။ ဒီေတာ့ မာန္တက္လာမယ္။ ခံရတဲ့ လူေတြက ခံျပင္းစိတ္ႀကီးထြားလာမယ္။

ဒီေတာ့ ကခ်င္ကုိ ကခ်င္၊ ကရင္ကုိ ကရင္လူမ်ဳိးေတြကုိယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ ပါလီမန္ နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္မွသာလွ်င္ ေရရွယ္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းလာမွာ အမွန္ပါ။

ဒါကုိ ကိုယ့္ၾကမၼာ ကုိယ္ ဖန္တီးေရး လုိ႔ေခၚပါတယ္။ ဖက္ဒရယ္လုိ႔လဲ ေခၚပါတယ္။ ျမန္မာ ျပည္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး ဇာတ္ခုံကုိ ၿငိမ္းခ်မ္းသြားေအာင္ တကယ္လုပ္ခ်င္တယ္ ဆုိရင္ ဖက္ဒရယ္မွ တပါး တျခား မျဖစ္ႏုိင္ပါ။

ျမန္မာ ျပည္ပဲ မဟုတ္။ ဖက္ဒရယ္ ဆုိတာ တုိးတက္တဲ့ ႏုိင္ငံတုိင္း က်င့္သုံးေနတဲ့ စနစ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဖက္ဒရယ္ အေၾကာင္း မေျပာပဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စကားေျပာတာက စစ္ကၽြန္ဘ၀ကုိ ျပန္ေတာင္းဆုိေနတဲ့ လူစားမ်ဳိးသာျဖစ္ပါတယ္။

လက္တစ္ဆုတ္စာ လူ႕ေဘာ္ေက်ာ့မ်ားကုိ ဖူးဖူးမႈတ္ထားတဲ့ အသုိင္းအ၀ုိင္း ရွိေနတာကလဲ ျမန္မာ ႏုိင္ငံရဲ႕ တုိးတက္မႈ ျဖစ္စဥ္ကုိ အဟန္႕အတား ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။

လက္နက္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရပါ။ စစ္မွန္တဲ့ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈမ်ဳိးသာလွ်င္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံအတြက္ အေျဖေကာင္း ရွာႏုိင္မည္။

တုိင္းရင္းသားမ်ားကုိ ကုိယ့္ၾကမၼာ ကုိယ္ ဖန္တီးႏုိင္ခြင့္ ေပးထားတယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ေတာ္လွန္စရာ မေၾကာင္း မရွိပါဘူး။ အခုထိ ဘာအခြင့္အေရးမွ မေပးဖူးပါ။ တခ်ဳိ႕က အခြင့္အေရး ဆုိတာႀကီးကုိ ေနျပည္ေတာ္ အစုိးရ က ၾကည့္စီစဥ္ေပးရင္ ရပါတယ္။ ဆုိတဲ့ သေဘာမ်ဳိးေျပာေနတာလဲ ရွိပါေသးတယ္။ ႏုိင္ငံေရး အခြင့္အေရး ဆုိတာ စီးပြါးေရး အခြင့္ေရး ဖြင့္ေပးတာမ်ဳိးနဲ႔ မတူပါ။

ႏုိင္ငံေရး အခြင့္အေရး ဆုိတာ အာဏာ လြဲေျပာင္းျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆက္ၿပီး အခြင့္အေရး ေတြ ထပ္ထပ္ ခ်ေပးစရာမလုိ၊ အဲဒီ အခြင့္အေရး မွန္သမွ် ခ်ခြင့္ အာဏာပဲလုိတာပါ။

ငါးဟင္းေတာင္းစားေနတာ မဟုတ္၊ ငါးမွ်ားခြင့္ ကုိ ခ်ေပးသူ အင္းပုိင္ရွင္ ျဖစ္ခြင့္ ေတာင္းေနတာပဲ ျဖစ္တယ္။ အရင္က အင္းပုိင္ရွင္ေတြစီက အပုိင္စီးထားျခင္းခံရတဲ့ မူရင္းပုိင္ရွင္ ေတြက ေတာင္းေနတာလဲ ျဖစ္ပါတယ္။

တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္အဖဲြ႕အားလုံးကုိ အျမစ္ျပတ္ တုိက္မယ္ ဆုိတဲ့ အိမ္မက္သာ ရွိေနရင္ေတာ့... စစ္ကၽြန္ဘ၀ က လြတ္လမ္း မျမင္ပါ။